Vrijwilliger Henry deelt zijn vrijwilligerservaring

Henry was loodgieter en dakdekker. Hij was altijd aan het werk en het was voor hem heel zuur toen hij door gezondheidsklachten thuis kwam te zitten. ‘Nietsdoen en het gemis van contact met collega’s vielen me zwaar,’ vertelt hij. ‘Ik besprak dit met een ergotherapeut, waar ik naar toe moest voor mijn reuma. Zij opperde dat er ondanks mijn beperkte inzetbaarheid talloze mogelijkheden zijn om vrijwilligerswerk te doen. Ze had gelijk. Ik doe nu vrijwilligerswerk, waarbij ik mijn tijd zelf kan indelen en waarbij ik alleen op goede dagen op pad hoef.’

Dichtbij huis

‘Het vrijwilligerswerk begon in mijn eigen buurt met wat hand- en spandiensten voor de oudere buren. Een kliko buiten zetten, een klusje klaren of boodschappen doen lijken misschien kleine daden. Het is meer dan dat en samen met een praatje kan het net de sjeu geven aan het leven.’

Een eindje verderop bijvoorbeeld woont een vrouw alleen. Ik kwam met haar in gesprek, omdat ik vermoedde dat ze, net als ik, reuma heeft. Het is een lieve vrouw waar ik graag iets vrijwillig voor doe. We hebben een code met elkaar afgesproken. Als ik de hond uitlaat, loop ik langs haar huis op. Wanneer ze haar duim omhoog steekt loop ik door. Indien ze haar duim naar beneden laat wijzen, dan wil ze mijn hulp. Ik help haar met verschillende klusjes. Ze wilde me hiervoor betalen, maar geld weiger ik. Toen bedacht ze iets unieks. Ze heeft al twee jaar op rij een geit geadopteerd in een arm land en op naam van mijn vrouw en mij laten zetten. Zo’n blijk van waardering, dat vind ik geweldig aan vrijwilligerswerk.’

Dansen met ouderen

Inmiddels is Henry’s gebied uitgebreid en is hij voor Welzijn Rivierstroom een onmisbare vrijwilliger geworden. De sociaal werker krijgt vragen binnen en speelt deze aan hem of collega-vrijwilligers door. ‘Mijn eerste klus zal ik nooit vergeten. Ik krijg er nog tranen van in mijn ogen als ik erover praat. Een oudere man die van muziek hield, kon geen plaatjes meer draaien, want zijn pick-up weigerde dienst. Mij lukte het wel en de man was in tranen toen hij de muziek weer hoorde. We hebben er samen op staan dansen.’

Waardering en erkenning voor Henry’s vrijwilligerswerk

Er kwam een moment dat Henry tegen zijn eigen grens aanliep. ‘Ik miste simpelweg de kracht om in Rhenen tegen heuvels op te fietsen. Ik zat er erg over in dat ik met dit vrijwilligerswerk zou moeten stoppen. Elle, de sociaal werker, is een toppertje. Ze begrijpt wat het vrijwilligerswerk voor mij betekent en ondernam meteen actie. Ze kreeg van maar liefst drie fondsen (Stichting het Voormalig Gast- en Weeshuis, Stichting het Voormalig Weezen- en Ziekenfonds en Lionsclub de Gelderse Vallei),  een bijdrage om voor ons Burenhulpvrijwilligers een elektrische fiets te regelen. Ik voel me als een koning zo rijk met deze fiets., want nu kan ik deze gebruiken. Ik hoop nog lang door te gaan met dit mooie werk en het leven voor oudere inwoners van Rhenen en niet te vergeten mezelf leuker te maken,’ besluit Henry breed lachend.